پیش بینی تغییرمکانهای سد بتنی دو قوسی با استفاده از مدل anfis

سدها از نظر اقتصادی، اجتماعی و سیاسی دارای اهمیت بسیار زیادی می باشند. نقش سدها در توسعه کشاورزی، عمران مناطق روستایی و شهری، تامین آب آشامیدنی، تولید انرژی برق آبی، کنترل و تنظیم شدت جریان آب در رودخانه ها و... قابل توجه است. به علت بالا بودن هزینه ساختمان سدها و نیز شدت وخامت عواقب ناشی از ناپایداری آن ها، مسئله حفاظت و نگهداری و ارزیابی مستمر پایداری سدها از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد. معمولاً رفتارنگاری مداوم، تشخیص بموقع هر گونه نقص و پدیده های منفی که ممکن است به گسیختگی و شکست سد منجر شود را امکان پذیر می سازد. آنچه که بیش از رفتارنگاری سدها اهمیت دارد، تحلیل و تفسیر نتایج حاصل از بررسی داده های بدست آمده می باشد. یکی از پارامترهایی که توسط ابزار دقیق سد اندازه گیری می شود و تاثیر بسزایی در تضمین پایداری سد دارد جابجایی بدنه سد می باشد. در این تحقیق با استفاده از روش های شبکه عصبی مصنوعی و سیستم فازی، جابجایی بدنه سد دوقوسی جیرفت پیش بینی شده است. بدین منظور با به کارگیری مدل anfis که تلفیقی از دو روش فوق الذکر می باشد، ساختارهایی با توابع عضویت و الگوریتم های یادگیری مختلف، با تعداد متفاوت تابع به کار گرفته می شوند تا بهترین الگوی تطبیق داده شده با شرایط، انتخاب گردد. در مرحله بعد برای صحت سنجی نتایج به دست آمده و سنجش میزان دقت و کارایی مدل anfis نتایج حاصل از مدل فوق با داده های اندازه گیری شده توسط پاندول های تعبیه شده در بدنه سد و همچنین با نتایج حاصل از یک روش هوشمند دیگر که در اینجا از الگوریتم pso استفاده شده است، مقایسه گردیده است. نتایج حاصله نشان داده است که مدل های ساخته شده در ترازهای فوقانی عملکرد بهتری نسبت به ترازهای پایین سد داشته اند و همچنین این نتایج در بلوک های میانی سد به داده های مشاهداتی نزدیکتر بوده اند. به طور کلی می توان این گونه استنباط نمود که در نقاطی که جابجایی سد بیشترین تاثیرپذیری را از داده های ورودی داشته ، مدل بهترین عملکرد را داشته و در نقاطی که علاوه بر عوامل ذکر شده، عوامل دیگری نیز موثر بوده، مدل ضعیف تر عمل کرده است.